يكي از عوارض ايمپلنت، مالپوزيشن ايمپلنت است. راه حل عوارض ايمپلنت به طور حتم پيش گيري از وقوع آن است، با روش هايي چون انتخاب بهتر موارد، طرح درمان بهتر، استفاده از ابزارها و تكنولوژي‌هاي در دسترس و ... راه حل هاي پروتزي مالپوزيشن شامل اباتمنت هاي اختصاصي شده، اوردنچر ساپورت شونده با بار تراش خورده و استفاده از روش هاي جراحي است. ايمپلنت‌هايي كه با زاويه قرار گرفته‌اند در ريج هاي به شدت تحليل يافته مزايايي نيز به همراه دارند كه ممكن است نتايجي مشابه ايمپلنت‌هايي كه مستقيم و هستند داشته باشند 

Malposed implants 
Malposition of implants is one of implant comp;ications. The treatment of complication occurrence is ironically in prevention of it from occurring by means such as better case selection, better treatment plan, use of available diagnostic tools and etc. complications due to implant malposition consist aesthetic and prosthetic problems. Prosthetic solution is customized abutment, overdenture supported by milled bar and surgical techniques. The use of tilted implants in the residual crestal bone has several advantages so that may achieve the sane outcome as upright implants

بازسازی DV‌از دست رفته در افراد نيمه بی دندان توسط ايمپلنت : گزارش مورد مقدمه و هدف : اين گزارش مورد ، بازسازي اكلوزالي VD از دست رفته را در بيماران نيمه بي دندان شرح مي‌دهد. بيمار توانايي تحمل پروتز پارسيل را نداشت لذا براي اين بيمار طرح درمان پيچيده‌اي طرح ريزي شد. تنظيم پلن اكلوزالي براساس وكسن آپ تشخيصي انجام گرديد. تعداد10 عدد ايمپلنت ITI در نواحي بي دنداني خلفي و قدامي بيمار قرار داده شد. بعد از دوره ترميم كه ايمپلنت ها قادر به بارگذاري شدند VD صحيح توسط رستوريشن موقت بازسازي شد و در نهايت تمامي دندان هاي سائيده شده و فضاهاي بي دنداني اوليه توسط پروتز ثابت درمان شدند. نتيجه گيري : استفاده از پروتز پارسيل متحرك در بسياري از بيماران كانديد، قادر به بازيابي مجدد عملكرد، زيبايي، راحتي و تكلم نرمال نخواهد بود. يكي از كاربردهاي بسيار مفيد استفاده از ايمپلنت پروتزهاي ثابت ساپورت شده توسط ايمپلنت در نواحي بي‌دنداني خلفي افراد نيمه بي دندان براي حذف بي‌دنداني با گسترش ديستالي (كلاس I و II كندي) و بازسازي آن ناحيه توسط پروتز ثابت است. موفقيت اين طرح درمان نيازمند طرح درمان دقيق و توجه به جزئيات موجود در آن است. 

Occlusal Rehabilitation in a Partially Edentulous Patient with Lost Vertical Dimension Using Dental Implants: A Clinical Report 
This clinical report describes the occlusal rehabilitation of a partially edentulous patient with lost vertical dimension.The patient did not want a removable partial denture. Inmplants, fixed restorations with occlusal plane correction were used to restore the anterior and posterior support and treat the severely worn dentition. However, a partially edentulous patient may be unable to recover normal function, esthetics, comfort, or phonetics with a conventional removable dental prosthesis. The use of a dental implants supported fixed prosthesis offers a multitude of benefits over a tooth-soft tissue supported removable partial denture prosthesis. Material & methods: This clinical report describes an organized approach to an occlusal reconstruction of a severely worn dentition, partially edentulous patient with fixed restorations, implants, occlusal plane correction, and recovery of the vertical dimension. The treament offered the patient improved esthetics and the restoration of oral function.Conclusion: The main indications for implant-supported restorations in a partially edentulous patient are the elimination of the free-end distal extension and the benefit from fixed restorations. Success with implant supported prosthodontics needs the same or more attention to detail, careful treament planning for conventional fixed prosthodontics, a team approch is recommended

سمان كردن روكش و سلامت پالپD 
يكي از نتايج مستقيم پيوستگي مايع درون كمپلكس عاجي – پالپي ، تاثير مواد ترميمي روي سلامتي پالپ دندان است. 
حركت مايع درون توبول هاي عاجي در مطالعات in vitro و In vivo نشان داده شده است و ممكن است يكي از مكانيسم هاي آسيب پالپي باشد در طول سمان كردن روكش، توبول هاي عاجي بريده شده باعث ايجاد مسيري به طرف پالپ براي اجزاي اصلي سمان هاي با ويسكوزيته كمتر مي شوند كه اين اجزا بالقوه سمي هستند. فهم بهتري از نقش اين كمپلكس در ارتباط با مواد ترميمي باعث تعبيه استراتژي هايي جهت حفظ حيات پالپ مي‌شود. مروري بر مقالات باعث ارايه مداركي دال بر اثر بازدارنده عوامل باند شونده به عاج روي حركت مايع از طريق توبول هاي عاجي شده است. پيشنهاد شده كه سيل كردن عاج قبل از سمان كردن روكش مي‌تواند يك روكش كلينيكي مفيد جهت جلوگيري از آسيب پالپ باشد. 

Crown cementation and pulpal health 
A direct result of the liquid continuum within the pulpo-dentine complex is the effect of restorative dentistry on the health of the dentalpulp. Flow of fluid in dentinal tubules has been demonstrated, both in vitro and in vivo, and may be a mechanism for pulpal damage. During cementation, the cut dentinal tubules provide a pulpward route for the less viscous cement constituents that are potentially toxic. Better understanding of the role of the complex in relation to restorative dentistry enables strategies to be devised in preserving pulp vitality. This review of the literature has produced laboratory evidence that dentine bonding agents can reduce fluid flow through tubules. It is proposed that sealing of dentine before crown cementation would be a useful clinical procedure that may be beneficial and which is unlikely to be harmful

بررسي دو نوع الگوی سايشهای دندانی

سايش شديد در دندان هاي قدامي و سايش جزئي بر روي دندان هاي خلفي سايش شديد در دندانهاي خلفي و سايش جزئي بر روي دندان هاي قدمي هرگاه سايش شديد دنداني در دهان بيمار مشاهده مي‌شود، اولين قدم دندان پزشك جهت تشخيص و طرح درمان، تلاش در جهت يافتن علت يا علل سايش مي‌باشد و زمانيكه سايش برخي دندان ها را درگير كرده و برخي را درگير نكرده، تشخيص مشكل تر و پيچيده تر خواهد بود و براي يافتن علت بايد شبيه به كاراگاه ها به دنبال سرنخ و مدرك جرم بود. در بسياري از موارد سايش، تمامي دندان ها درگير پديده سايش نيستند و بطور مثال دندان هاي قدامي دچار سايش شديد در حاليكه دندان هاي خلفي سايش هاي جزئي دارند و بالعكس. 
دراين مبحث به بررسي علل بوجود آمدن الگوهاي سايش مذكور، تشخيص افتراقي سايشها در دندان هاي قدامي و خلفي و ارائه طرح درمان آنها مي‌پردازيم

ملاحظات لازم هنگام تراش دندانهای وايتال و اثرات تراش بر روی پالپ 

مروري بر مقالات بين سال‌هاي 1970 تا 2010 مشخص مي‌كند كه 3 تا 25% دندان‌هايي كه براي روكش آماده مي‌شوند، دچار نكروز پالپ مي‌گردند. بسياري از نويسندگان حرارت ناشي از اصطكاك را به عنوان عامل اصلي آسيب به پالپ در نظر مي‌گيرند. در يك مطالعه نشان داده شد كه افزايش درجه حرارت پالپ به ميزان 20 درجه سانتيگراد نسبت به حالت نرمال، منجر به ايجاد پالپ پاتوز غير قابل برگشت در 60% از دندان‌هاي مورد مطالعه گرديد. اما اين نكته را نيز بايد مدنظر قرار داد كه بسياري از عوامل ديگر نيز مي‌توانند منجر به نكروز پالپ گردند. اين عوامل مي‌توانند شامل فشاري كه هنگام تراش دندان اعمال مي‌شود، خشك كردن دندان، آسيب شيميايي، رستوريشن‌هاي موقتي با تطابق نامناسب و سمان كردن روكش باشد. در اين سخن راني سعي مي‌شود به طور خلاصه، به اثرات درمان هاي پروتزي روي پالپ دندان هاي وايتال و چگونگي جلوگيري از اين اثرات نامطلوب پرداخته شود