مقایسه تاثیر پردنیزولون خوراکی با تزریقی بر عوارض بعد ازجراحی ِ مولرِسوم نهفته
تحقیق با طراحی Sequential Randomized Double Blind Clinical Trial انجام شد.50 نفر معادل یکصد دندان عقل نهفته در هر فک که بصورت دو طرفه در وضعیت یکسان بودند مورد بررسی قرار گرفتند که دارای اندیکاسیون خارج نمودن با درجه سختی یکسان بودند. یکی از دندان ها به صورت تصادفی انتخاب شد و یک ساعت قبل از جراحی یک دوز ۵ میلی گرم قرص پردنیزولون به صورت خوراکی به بیمار داده شد و دندان با جراحی خارج گردید.سپس دندان دیگر ، یک ماه بعد و یک ساعت قبل از عمل با تزریق یک دوز ۵ میلی گرم پردنیزولون خارج گردید و بعد از خارج نمودن هرکدام از دندانها میزان درد و تریسموس و ادم در روز اول ، دوم ، سوم و هفتم محاسبه شد.جهت آنالیز مقدار درد و ادم از آزمون Wilcoxon Signed Ranks-Test و برای تریسموس از T-Test استفاده شد.
یافته ها :میزان میانگین درد تنها در روز اول در گروه تزریقی نسبت به گروه خوراکی کاهش پیدا کرده بود و آنالیز آماری تفاوت معنی داری را بین گروهها نشان داد. (P ˂ 0.05) کاهش ادم در روزهای اول ، دوم ، سوم و هفتم در گروه تزریقی به نسبت گروه خوراکی مشاهده شد و از لحاظ آماری معنا دار بود.(P ˂ 0.05) گروهی که تحت درمان پردنیزولون تزریقی قرار گرفتند کاهش تریسموس را در روزهای اول و دوم و سوم نشان دادند و این نیز از لحاظ آماری معنا دار بود.(P ˂ 0.05)
نتیجه گیری : پردنیزولون تزریقی در مقایسۀ با پردنیزولون خوراکی ، تنها در روز اول پس از جراحی درد را به میزان بیشتری کاست p˂0.05 پردنیزولون تزریقی همچنین در روزهای اول ، دوم ، سوم و هفتم پس از جراحی در مقایسۀ با پردنیزولون خوراکی ادم را به میزان بیشتری کاسته بود که این هم از لحاظ آماری و هم از لحاظ کلینیکالی قابل مشاهده و معنی دار بود. p˂0.05 و نیز همچنین پردنیزولون تزریقی در مقایسۀ با گروه خوراکی در روزهای اول و دوم وسوم پس از جراحی میزان کمتری از کاهش بازشدگی دهان را نشان داد p˂0.05 بود . در پایان، نتایج پژوهش نشان داد که پردنیزولون تزریقی اثر بهتر و موثرتری در کنترل و کاهش میزان درد و ادم و تریسموس دارد.